Station Zwolle. Als ik op de roltrap sta om naar het perron te gaan, zie ik haar naar beneden lopen. 'Marian', roep ik, terwijl mijn trap omhoog rolt. Uit haar zicht. Daarom ziet ze me eerst niet. 'Hier', roep ik en spring nog net op tijd op het...

Op mijn lagere school, eind jaren vijftig, Amsterdam, Rivierenbuurt, hadden we een keer een invalmeester. Het was een leuke en hij las ons voor uit Kees de Jongen, een boek dat ik nog steeds in de kast heb staan. Kees was een vrolijke, eigen-wijze jongen en het was...

‘Uitreiken is reiken tot het uiterste.’De heling die we nodig hebben is niet zozeer of we krijgen waar we naar uitreiken, maar zit in dat uitreiken zelf. Dat ik achter mijn behoefte ga staan, dat maakt mij meer heel. Ik vraag met kracht en overtuiging, ook al weet ik...

Mijn auto en ik hebben een innige relatie. Dat is begonnen bij mijn vorige; ze kwam uit de twintigste eeuw, had al wat eerdere eigenaren gehad en ik heb er van 2010 tot 2016 in gereden. De teller stond op ruim driehonderdvijftig kilometer toen ik haar inruilde voor...

Twee jaar geleden kreeg ik een stekje mee van een vriendin in Friesland. Ik heb geen groene vingers en ben ook niet altijd voldoende zorgzaam voor mijn zaailingen, maar deze beginnende passiebloem beet zich vast in de arme grond van mijn voortuintje en groeide uit tot...

Volgens mij is stil vallen net zoiets als droog vallen; dat laatste heb ik nog nooit gedaan, maar ik stel me zo voor, op een schip in een zee van water, een zandbank als anker en dan niets te moeten met zeilen, motoren, laveren of op tijd in een haven zijn; alleen...