Bijzondere Tijden, week 28

Bijzondere Tijden, week 28

Van Waarde

Vanochtend was ik voor het eerst weer naar yoga; een live-les, wat een verademing! Met echte mensen in een echte ruimte, waardoor de energie van de docent en de deelnemers meedoen in de oefeningen, de sfeer en daarmee in mijn concentratie en de diepgang van de bijeenkomst. Ik werd er heel gelukkig van en er overviel me ook heel even een gevoel van verdriet; wat had ik dit gemist! En hoe is het mogelijk dat we ons deze gezamenlijkheid zo lang hebben laten afnemen. Tijdens die eerste verwarring was het logisch dat alles on hold werd gezet; tenslotte wisten we niets! Maar na die onwetendheid, groeide de inzichten en de kennis, maar die drongen niet door tot het 'outbreak management team'; andere denkrichtingen, bronnen en expertise waren van geen enkele invloed op de maatregelen en dat is nog zo. De mantra blijft maar hetzelfde en er wordt op voortgeborduurd want de 'anderhalvemeter samenleving' wordt 'het nieuwe normaal' genoemd en gaandeweg de status quo. Het waarom van dit alles blijft uit; we worden niet geacht mee te denken en zij die dat wel doen worden genegeerd. Klinkt niet als slim als vervolg op de 'intelligente lockdown'. Er heerst een soort onnadenkenheid of gedachteloosheid en ik dacht aan Hannah Arendt die gedachteloosheid als de bron van alle kwaad duidt.

Het thema bleef me bezig houden en dat zorgde voor de aanzet voor dit blog, alvorens ik me genoodzaakt voelde om mijn opgespaarde afwas weg te werken. Om in de sfeer van mijn overpeinzingen te blijven luisterde ik naar de podcast van een gesprek tussen Lex Bohlmeijer en Marjolein Quené – voor de Correspondent – over haar boek 'Voorbij de managementsmaatschappij'. Ik beschrijf in mijn boek ook de allesoverheersende rol van man-agement in onze samenleving en hoezeer dat de feminiene energie onderdrukt. Dus ik was nieuwsgierig naar haar inzichten. Er werd in het interview geen link gelegd met de wijze waarop de Covic19 crisis is en wordt gemanaged, maar het hele gesprek over de invloed van management was direct van toepassing op dit onderwerp; hoe de theoretische basis van het Angelsaksische management-model het zelf denken uitschakelt. Zelfs Hannah Arendt en haar term 'gedachteloosheid' kwam langs in haar verhaal!

Het genoegen dat ik had beleefd aan de live yogales bleef de rest van de dag bij me.
Ik realiseerde me opnieuw, zoals zo vaak deze laatste maanden, hoe groot de waarde is van nabijheid, ont-moeten, contact, aanraken. En wat een inbreuk het is op de levengevende energie door dat te beperken! En dan die dreiging die alsmaar wordt herhaald door die zelfde managers, zodat we vooral bang blijven en straks ontvankelijk zijn voor een wet die die anderhalve meter formaliseert. Zodat er gehandhaafd, lees gestraft, kan worden. En door de dreiging te handhaven wordt de opstap gecreëerd voor verplichte vaccinatie straks. Geleverd door een bedrijf dat al de nodige fraude op zijn naam heeft staan.
Dit alles 'griist my oan', zeggen we in het Fries.
Ik vind het zo moeilijk om aan te zien hoe we als mensen, inwoners, in een richting gemanaged worden die ons van elkaar scheidt. Het managen viert al heel lang hoogtij in alle organisatiemodellen en is diep doorgedrongen in de wijze waarop we worden bestuurd. Dus ook ministeries, gemeenten en de MP Rutte zelf managen ons land alsof we een bedrijf zijn, de BV Nederland en door deze werkwijze 'hollen we de democratie uit', vertelt Marjolein Quené.
Ze zegt in haar interview ook dat anderen aan het denken zetten een vorm van handelen is en dat heeft zij met haar boek willen doen; handelen om duidelijk te maken wat het effect is van managen in plaats van besturen vanuit een visie, in contact met degenen die hun stem aan jou hebben gegeven.
Handelen is dus een actie; dat spreekt me aan. Ik wil graag in actie komen tegen al die angstzaaierij. Maar veel is buiten mijn bereik en ik heb met schade en schande geleerd 'to choose my battles'. Maar handelen blijft nodig, hoe dan ook, zodat de waarde weerbaar wordt!

Zorg voor jezelf en pas op elkaar.
Wat je aandacht geeft groeit!

Ineke Verdoner

Those were the days ...
Bijzondere Tijden week 24

Blogarchief

BOEK: Het Vrouwelijke
en het Mannelijke
in Balans

Inspiratie voor een nieuw paradigma.
Het mannelijke heeft het vrouwelijke nodig.