Bijzondere Tijden

Kwetsbaarheid is het woord dat me al dagen door het hoofd speelt. En meteen die associatie met dat prachtige liedje van Sting … how fragile we are …

Het is inmiddels vrijdag, 20 maart 2020. De felgele Narcissen concurreren in schoonheid met de Blauwe Druifjes. Ze kleuren mijn voortuintje aan de Bloemendalse Buitenkade en als ik uit mijn raam kijk staat daar de Forsythia uitbundig te bloeien met daarnaast een wirwar van opgerold, bijna zichtbare groen van nieuwe blaadjes aan dunnen takjes.
Alsof er niets aan de hand is. Schoonheid alom; de lente toont haar kracht.
Vandaag hoorde ik over de eerste mens die ik kende die door de besmetting is gestorven; een buurvrouw een paar huizen verderop. Een grote, sterke vrouw die een paar weken geleden in de kroeg om de hoek haar tachtigste verjaardag vierde. Geveld. Onverwacht kwetsbaar. Het treft me deze dagen keer op keer hoe de beide uitersten zich verbinden, zoals de kwetsbaarheid en de kracht.
'Het zijn bijzondere tijden' wisselen we uit via what's app als we onze belevenissen delen. Soms gaat dat over angst en onzekerheid, maar ook over de liefdevolheid die ontstaat tussen mensen.
Het bijzondere laat zich zien in de combinatie van zaken die tot nu toe tegenstrijdig leken, zoals de onrust en paniek enerzijds en een zekere kalmte anderzijds.

Over dat samengaan, het omgaan met deze crisis en wat we daarin voor kracht ontwikkelen ga ik de volgende weken bloggen. Informatie delen die me boeit, verhalen doorgeven die me raken en overpeinzingen voorleggen nu er zoveel tijd is om te peinzen.
Ik zet ze op mijn site onder Voorbij de Waan van de Dag en deel ze met je via twitter en LinkedIn. Dan weet je me te vinden als je dat wil.

Zorg voor jezelf en pas op elkaar.
Wat je Aandacht geeft Groeit!